Pitsanulok i jeszcze dalej....

Następny nasz pit stop wypadał w Phitsanulok, czyli zgodnie z planem przyjęliśmy kierunek północna Tajlandia. Przez CS Adam znalazł młodą Tajkę, od której dostaliśmy zaproszenie więc zadowoleni czekaliśmy na maila z adresem i gotowi byliśmy ruszać. Z powodu niedogadania prawie zrezygnowaliśmy z tego wyjazdu,  a nasza gospodyni o mało nie dostała negatywa od nas.

Na szczęście pod ręką byli  Anetka i Max. W krytycznym momencie Max doradził spokój i rozwagę, a Anetka przejęła telefon od Poi i dogadała się z nią w rodzimym języku. No i okazało się, że wszystkie niejasności wynikały z różnic kulturowych i językowych. Tyle szczęścia bo rozpoczęliśmy nową, ciekawą przygodę i gościliśmy znowu w tajskiej rodzinie.

Phra Buddha Chinaraj

Nasza gospodyni, Poi  czekała już na dworcu, kiedy nasz autobus przyjechał do Phitsanulok. Tytułem reporterskiego obowiązku dodać należy, że autobus nie dość, że ładny i klimatyzowany to jeszcze dawali ciasteczka, wodę i colę (!?). A na postoju zamiast orżnąć nas na jedzeniu, okazało się, że nasz bilet zawiera kupon, dzięki któremu  kupiliśmy obiad za 10 B, czyli 1 zł! Ech podróżowanie po Tajlandii...

Poi w swoim tajenglish wytłumaczyła, że jedziemy najpierw do świątyni, a potem do jej domu, który jest jakieś 20 km od Pitsanulok... trochę nas to zaskoczyło, ale co tam, niezbadane są ścieżki podróżników.

Nasza dacza....

W ten sposób zobaczyliśmy słynnego w Phitsanulok Buddę Phra Buddha Chinaraj, a potem wynalazkiem zwanym SONG TAEW (dwie ławki) jechaliśmy i jechaliśmy, aż dojechaliśmy do Wat cośtam. Kolejne zdziwienie, w akcję „farang” zaangażowana jest cała rodzina – tata przyjechał po nas samochodem, który dowiózł nas do.... daczy! No bo jak nazwać domek w ustronnym miejscu, cały z drewna, który jest tu trochę nie wiadomo po co i dlaczego, w dodatku nikt w nim nie mieszka.

.... i nasze spanie.

Mamy więc 2 pokoje, łazienkę i patio do własnej dyspozycji. Czad. Tyle, że dacza znajduje się w środku dżungli, więc robactwo tnie, ale co tam. Ratujemy się moskitierą i jakimiś śmierdzidłami.

Na zakończenie dnia rodzina Poi przygotowała dla nas ucztę. Były ryby, 2 sosy, ryż, jakieś czerwone makarony i jeszcze kilka rzeczy których nie potrafimy nazwać. Gotowała mama, babcia a nawet tata. WOW! A nam się wydawało jeszcze niedawno, że tylko Polacy są tacy gościnni.

Nasza gospodyni Poi

Następnego dzień zwiedzaliśmy z rodziną Poi Sukothai, ale o tym napiszemy następnym razem. Nie chcąc nadużywać gościnności, zaproponowaliśmy Poi, że kupimy produkty, a ona nauczy nas jak zrobić pat thay. Niestety wracając z Sukothai usnęliśmy i w tym czasie Poi wspólnie ze swoim ojcem postanowili, że dzisiaj gotuje tata. No i znów były dwa rodzaje ryby jakieś sosy..... jednym słowem obżarstwo.

Trzeci dzień, to zwiedzanie okolicy. Poi załatwiła drugi ”piździk” i pognaliśmy szosami i bezdrożami Wat Bot. Mnie podobała się już sama jazda na „babci” (motór był własnością babci.... i tak mu już zostało) wśród ryżowych pól, zagajników i jeziorek. Po drodze zwiedzaliśmy wytwórnię soku palmowego ”Nectarine cocconut”. A potem dotarliśmy do „ogrodu”. No z ogrodem to nie miało wiele wspólnego, ot, trochę wykarczowanej dżungli, ale zaliczyliśmy przyjemny piknik.

Sok palmowy ”Nectarine cocconut”

Poi jest spokrewniona, dzięki 10 siostrom swojej babci (!) z połową mieszkańców Wat Bot, poznawaliśmy więc co chwile kolejna ciotkę, a  po drodze zjedliśmy tradycyjną tajlandzką zupkę u jej .....kolejnej ciotki.

Po drodze na miejscowym markecie zrobiliśmy zakupy i przystąpiliśmy do gotowania pat tai.  Kiedy wydawało nam się, że to już koniec atrakcji na dziś przyszedł ojciec Poi i zaproponował, żebyśmy pojechali na targ, który odbywa się co czwartek, było głośno, smacznie i kolorowo.

Następnego dnia rano wstaliśmy wcześnie i zabraliśmy się z ojcem Poi do Phitsanulok, gdzie pracuje  jako zawodowy żołnierz, a my udaliśmy się wdalszą drogą do Chiang Mai. Tam czekała już na nas babcia Lucy, Amerykanka w wieku 75 lat, którą poznaliśmy podczas naszego poprzedniego pobytu, też przez CS. Ale to już inna historia.

 

Zupki u "ciocio-babci"

Rybołowienie

Wyplatanie wachlarza
Wachlarz wachlarzem, ale po co się ta babcia tak wysmarowała, to nie wiemy

Banany  w ogródku Pai

Prace na polu ryżowym

Z dedykacją dla "B" ;-)