Historia miłosna z „Happy Endem”.

Rupaly z Vasco, podczas kręcenia Dia Aur Bati Hum

Ponieważ wczoraj, Rajski jak co roku, udawał, że żadnych walentynek NIE MA, postanowiłam przynajmniej historie miłosną napisać.... A że historia prawdziwa, świeża i od tygodnia zamierzałam przysiąść nad nią więc dzień wydawał się idealny...

Historia będzie o Rupaly, naszej hinduskiej przyjaciółce, która postanowiła sprzeciwić się woli rodziców, wyjść za mąż za faceta, którego sama sobie  wybrała i co więcej wyjechać  z nim do Ameryki (bo on Amerykanin był).  Ci którzy nie znają lub nie pamiętają pierwszej części tej historii powinni przeczytać  TUTAJ.

Historia zakończyła się „Happy Endem”, od  kilku dni Rupaly razem z Tomem są już w Ameryce, dlatego teraz mogę już wszystko opisać. Byli naszymi sąsiadami, odwiedzaliśmy się prawie codziennie, więc wszystko przeżywaliśmy razem z nimi.

Jak już pisałam, w Indiach sprzeciwienie się woli rodziców, często oznacza wykluczenie z rodziny, a nawet próby porwania, zmuszania lub śmierć. Rupaly od początku przechodziła gehennę: porwanie, areszt domowy, próba uznania jej za chorą psychicznie i w końcu wstrzymywanie wydania jej paszportu. To wszystko za sprawą ojca, który jej sprzeciw uważał za hańbę dla rodziny.  Tom też przeżył swoje: najpierw aresztowania za kidnaping, potem próba wtargnięcia do ich mieszkania i porwania Rupaly, i w końcu  policja dyżurująca pod ich drzwiami. Kiedy skierowali sprawę do sądu i uzyskali wyrok potwierdzający prawo Rupaly do niezależności , ojciec miał tylko jedną drogę wstrzymać wydanie jej paszportu.

W Indiach jednak pieniądze załatwią wszystko, w tak skorumpowanym kraju łapówki są normalnością. Tom i Rupaly musieli duużo zapłacić, ale w końcu, po roku i dwóch miesiącach od wystawienia paszportu, Rupaly go otrzymała. Teraz pozostawało już tylko załatwienie wizy amerykańskiej i droga do wolności stawała otworem. Oczywiście ojciec o wszystkim wiedział, miał swoje dojścia.

Wykombinował sobie, że jeżeli doprowadzi do wydalenia Toma z kraju, Rupaly zostanie sama i wtedy skazana będzie na jego łaskę. Złożył więc doniesienie do FRO (biura dla obcokrajowców), że Tom mami jego córkę obietnicą wyjazdu, że jeździ w Indiach na motorze bez prawa jazdy, i że w ogóle nie powinno go tu być.  Doniesienie nie miało żadnych podstaw do wydalenia, ale oczywiście Tom został wezwany, przesłuchany i zagrożono mu, że będzie deportowany. Już ojciec się o to postara!

Atmosfera wokół nich się zagęściła, robiło się co raz bardziej nerwowo. Na szczęście Rupaly w tym czasie dostała wizę. Podjęli decyzję (jak się potem okazało słuszną), że polecą oddzielnie, najpierw  sama Rupaly, a jak już bezpiecznie wyląduje na ziemi amerykańskiej, to za nią Tom. Wyjazd Rupaly odbywał się w pełnej konspiracji. Żeby nikt w naszym budynku nie zorientował się, że wychodzi z walizkami, my wynieśliśmy walizki udając, że odprowadzamy naszego kolegę Michała. Rupaly żegnała się z nami i naszymi przyjaciółmi, ze łzami w oczach. Opuszczała swój kraj, może na zawsze i nawet nie mogła uściskać  mamy i braci.

Potem czekaliśmy w napięciu na informację, czy ją nie zatrzymają na lotnisku w Mumbaju .... czy przejdzie odprawę w Ameryce .... wreszcie uff... dodarła, jest wolna!

Tom szybko kupił bilet i kolejna konspiracja, żeby jego wyprawić na lotnisko, a tam ... nie udzielono mu zgody na wyjazd... Był zgłoszony na FRO, był donos na niego, zaczęły się więc pytania gdzie jest Rupaly? Posądzono go o porwanie i nie wypuszczono z kraju w związku z zaginięciem dziewczyny.   Tom wrócił do nas, zostawił walizki a na drugi dzień miał się zgłosić w celu wyjaśnienia sprawy.  Przesłuchiwano go kilka godzin, cały czas trzymał się wersji, że Rupaly go zostawiła.  Przy okazji wyszło na jaw, że pracownik FRO miał cały czas kontakt z ojcem Rupaly, informował go co się dzieje w sprawie Toma. Liczyli na to, że Tom będzie na lotnisku razem z Rupaly i w ten sposób ją przechwycą, a tu taka niespodzianka.

Sprawdzono w końcu listy wylotów z kilku ostatnich dni i znaleziono Rupaly na liście. Wszyscy dowiedzieli się, że jest już w Ameryce i podejrzewanie Toma o porwanie jest bezpodstawne. Sprawa, nie wiadomo dlaczego, ciągnęła się jest parę dni, aż w końcu deportowano go do Ameryki. Ku jego zadowoleniu i radości! Deportacja oznacza, że nie może już wrócić do Indii, ale jak sam mówił, absolutnie nie ma na to ochoty, po tym co tu przeszedł.

A co z Rupaly? Ona kocha swój kraj, mimo wszystko, na pewno będzie bardzo tęsknić.  Tylko, że ten kraj jej nie chce. Musiała z niego uciekać, żeby móc żyć jako wolna osoba. 

ps. Na koniec prawda, o której do tej pory nie pisałam, czyli jaka jest różnica wieku między Rupaly i Tomem. Na zdjęciu Tom z Rupaly: