W filmach Bollywood mówimy po polsku;-)

Jak to możliwe? Już wyjaśniam......

Wszystko za sprawą dubbingu.

Kiedyś myślałam, że dubbing robi się tylko dla filmów animowanych lub przy tłumaczeniu na język ojczysty. Ale okazuje się, że nie tylko!

Ostatnimi czasy w Bollywood nastała moda na kręcenie filmów, w których akcja rozgrywa się poza Indiami, najczęściej w Europie. To rodzi zapotrzebowanie na osoby mówiące po angielsku lub w innych europejskich językach, które podłożą głos dla postaci pojawiających się na ekranie.

Zapytacie teraz, czy to aby konieczne, przecież podczas nagrywania filmu nagrywa się dźwięk.

Generalnie są dwie metody nagrywania dźwięku.

Pierwsza, gdzie kwestie wypowiadane przez aktorów są rejestrowane i używane (po obróbce technicznej) w filmie.

Druga, kiedy nagrywa się dialogi jako demo dla wykonujących potem dubbing.

 Jak się okazuje (o dziwo!) pierwsza metoda jest droższa. Wymaga bardziej zaawansowanej technologii, droższego sprzętu, specjalistów i nastręcza sporo problemów podczas nagrywania – na planie musi być ABSOLUTNA cisza, co, jeżeli ktoś kiedyś był na planie, wiadomo, jest niemal niemożliwe. Stąd też większość filmów nagrywana jest właśnie w takiej dwuetapowej konwencji , gdzie dźwięk słyszany przez nas w filmie nagrany jest od początku do końca w studio.

 Prawdę mówiąc, odkąd to wiem, patrzę uważniej na usta aktorów i ze zdziwieniem, z reguły znajduję potwierdzenie powyższych słów.

W studiach dźwiękowych, odpowiednio do tego przystosowanych, nagrywa się zarówno głosy głównych bohaterów, jak i dźwięki wydawane przez tłum. Kiedyś pisaliśmy, że w filmach tłum nie mówi. I rzeczywiście tak jest. Tłum nie mówi, ale mamrocze….. I właśnie to mamrotanie w tle, to czasami nasza praca.

Parę dni temu mamrotaliśmy w filmie “Chashmebaddur”. Scena rozgrywa się w jakiejś knajpie na Goa. W tle jest dużo “białych” turystów, a na pierwszym planie główni aktorzy. Wśród turystów mogą być różni obcokrajowcy, również Polacy, więc tłum równie dobrze może mamrotać  w naszym ojczystym języku. W ten oto sposób czasami w Bollywood gramy po polsku.

Jedna z bardziej znanych scen, w której mówimy po polsku rozgrywa się na lotnisku w “Ra One”. Kareena Kapoor z Shah Rukh Khanem przechodzą odprawę paszportową, a wokół nich jest tłum ludzi, którym trzeba dać głos. Niektórzy z nich mogą mówić… po polsku.

Więc jak oglądacie film Bollywood, gdzie w tłumie widać “blade twarze”, wyczulcie swój słuch, może usłyszycie polską mowę….. Chociaż to mało prawdopodobne, bo przypominam…… tłum nie mówi, tylko mamrocze. A mamrotanie w każdym języku jest mało zrozumiałe.

Dubbing to nie tylko mamrotanie tłumu. Drugo, trzecio, czy czwarto planowe postacie czasami mówią całkiem wyraźnie.  I tak np. w filmie “Mausam” Adam udzielał głosu w języku niemieckim (facet na stacji rozmawiający z dróżnikiem). Natomiast w ”Players“, w filmie o rosyjskiej mafii, mówił po rosyjsku. Ciekawostką w tym filmie było to, że dubbing dla szefa rosyjskiej mafii robił Brytyjczyk Gary. Oczywiście, mówi z pięknym brytyjskim akcentem, w scenach w języku angielskim wypada rewelacyjnie, ale jak miał powiedzieć jedno zdanie po rosyjsku, to męczył się okrutnie. I mimo wielokrotnych powtórzeń wcale nie brzmiało to po rosyjsku.

 Oprócz mniej lub bardziej wyraźnego mówienia, czasami w “dubbingu” mruczymy, cmokamy, chrapiemy, płaczemy, śmiejemy się, krzyczymy, czyli wydajemy dźwięki roztomaite.

Ostatnio ważną rolę odegrał nasz aparat fotograficzny. Realizator  potrzebował dźwięku trzaskającego flesza i bzyczenia pracującego zoomu.

We wspominanym już filmie “Ra One”, kiedy SRK cały w kolczykach przechodzi na lotnisku kontrolę “na bramce”. Sprawdzający go celnik wydaje różne jęki, cmokania i wzdechnięcia przy każdym “piiiiiik”. Najwyraźniej ma słabość do wykolczykowanych chłopców. Mieliśmy niezły ubaw przy nagrywaniu tej sceny, odgrywanej przez zaprzyjaźnionego Amerykanina - Davida.

Natomiast cmoknięcie, które dostał Akshey Kumar w “Desi Boyz” od swojego partnera, po wspólnie spędzonej nocy….. to już Adam. No cóż można powiedzieć, że Adam pocałował słynnego Aksheya Kumara, chociaż na szczęście tylko wirtualnie.