Polskie tęsknoty jedzeniowe!

Chyba wszyscy Polacy mieszkający za granicą wiedzą co to znaczy. Najlepiej mają się ci, którzy mogą gdzieś na obczyźnie odwiedzić „polskie sklepy” lub przynajmniej kupić gdzieś polskie produkty. Im dalej od Polski tym trudniej, a w Indiach to już w ogóle niemożliwe. Już po miesiącu pobytu za granicą dopada Polaków ochota na świeże, chrupiące pieczywo, polską kiełbasę, bigos, kiszone ogórki, śledzie itd.... A w miarę upływu czasu jest coraz gorzej! Po prawie 3 latach bycia na obczyźnie każdy gość przywożący polskie kabanosy czy żółty ser witany jest z radością, a każdy kęs smakowany jak delicje! Mamy to szczęście, że odwiedzają nas tacy goście, za co jesteśmy im niezmiernie wdzięczni ;-)

Bardzo lubimy indyjskie jedzenie i wszędzie gdzie podróżujemy lubimy poznawać lokalną kuchnię, ale jak możemy ugotować  sobie czasami rosołek to czujemy się jak w niebie. Mimo, że żyjemy w kraju ryżowym nadal pozostajemy fanami ziemniaków. Nasze polskie tęsknoty jedzeniowe doprowadziły nas do tego, że zaczęliśmy kisić ogórki. Dzięki temu możemy robimy sałatkę jarzynową i moją ulubioną zupę ogórkową. Kolejnym etapem, który rozpoczęliśmy jest kieszenie kapusty i może wreszcie zacznę znowu robić BIGOS! To takie nasze małe radości, które odkrywamy na nowo.

Nie wiem tylko czy uda mi się wyhodować mak na makowiec, a z indyjskiego paneera zrobić sernik ;-)

Na koniec pozdrawiamy wszystkich naszych gości, którzy przywożą nam trochę Polski ze sobą...