Mój mały uczeń - SHIRYU

Lekcje z Shiryu trudno nazwać nauką, w przypadku trzylatka to zabawa i czas kiedy maluch obcuje z angielskim. Dla mnie, przy okazji, to cudowne obserwacje jak ten mały człowieczek chłonie co się do niego mówi i próbuje powtarzać. Z lekcji na lekcje jest bardziej rozgadany, potrafi mnie niesamowicie zaskoczyć np. hasłem 'lets draw monster'. Nie ma co gadać, lubię te nasze spotkania, dają mi mnóstwo radości i satysfakcji.


Kiedy zaczęłam się z nim spotykać miał ponad dwa lata i nie mówił ani słowa po angielsku, natomiast sporo rozumiał, może bardziej intuicyjnie lub na podstawie mowy ciała i gestów, w każdym razie dobrze się dogadywaliśmy ;) Niesamowite dla mnie było to skąd ten mały dwulatek wie, że ja nie mówię po tajsku, nigdy przy mnie nie wypowiedział żadnego słowa w rodzimym języku, natomiast słowa angielskie pojawiły się dość szybko. Nawet kiedyś zapytałam jego mamę czy on w ogóle mówi do was po tajsku. Oczywiście, że mówił, dwa lata to czas kiedy dziecko zaczyna się rozgadywać i tworzyć zdania. U jednych idzie to wolniej i innych szybciej, ale jest to doskonały czas, żeby złapać drugi język.

Shiryu ma dwóch braci, starszy Ichi, którego uczyliśmy przez dwa lata i młodszy - baby. Mój obecny uczeń ma łatwiej bo brat nawija do niego po angielsku jak native, jak się pojawiam obydwaj natychmiast przestawiają się na angielski. Często bawimy się w trójkę, a baby próbuje się dołączyć.

Mama Shiryu robi doskonałą robotę dla swych synów, w łatwy sposób stają się dwujęzyczni.
Jako przyszła babcia mam zamiar robić to samo ;-)