Nasze europejskie racjonalne umysły często nie potrafią pojąć:
- po co robić robić dni sportu, w których rozgrywki sportowe są nieważne?
- po co jechać na szkolną wycieczkę do Ayutthayi i nie zabrać uczniów do miejsc historycznych tylko na market?
- po co robić imprezę o recyklingu, która polega na wybieraniu Miss Recyklingu, ubraną w strój zrobiony z foliowych torebek, skoro uczniowie nie mają pojęcia co to jest recykling?
itd, itd, moglibyśmy wymieniać i wymieniać ...
We wszystkim co się robi najważniejsza jest zabawa i udawanie, że działamy.
5 lat pracy w tajskiej szkole nauczyło nas, że nawet nauka nie jest najważniejsza, liczy się dobrze wypełniony dziennik i to że wszyscy uczniowie zaliczyli ... i wszyscy się cieszą.